
Jak wygląda uczeń XXI wieku?
Jeszcze dekadę temu uczniowie dorastali w świecie książek, encyklopedii i tradycyjnych lekcji. Dziś mają w kieszeni dostęp do niemal całej wiedzy świata. Dorastają w świecie TikToka, YouTube’a, sztucznej inteligencji i rzeczywistości rozszerzonej. Spędzają coraz więcej czasu online, konsumując treści w formie obrazu, dźwięku i interakcji. Myślą szybko, oczekują natychmiastowej reakcji i są przyzwyczajeni do dynamicznej zmiany bodźców.
Czy tradycyjna lekcja z podręcznikiem i tablicą jest w stanie ich zaangażować?
Dlaczego klasyczna edukacja przestaje wystarczać?
Choć fundamenty edukacji – nauka czytania, logicznego myślenia, pracy zespołowej – pozostają niezmienne, to formy przekazu muszą się zmieniać. Uczniowie w cyfrowym świecie uczą się inaczej. Przyswajają informacje szybciej, ale też powierzchowniej. Trudniej jest im utrzymać uwagę przez dłuższy czas, jeśli materiał nie angażuje ich zmysłów lub nie daje natychmiastowej interakcji.
Tradycyjna forma wykładu nie jest w stanie konkurować z dynamicznymi treściami, które uczniowie konsumują poza szkołą. Aby skutecznie uczyć, szkoła musi przejąć narzędzia, które uczniowie znają z codziennego życia – i wykorzystać je do rozwijania wiedzy, myślenia i ciekawości świata.
1. Edukacja przez doświadczenie – dlaczego uczniowie muszą „przeżyć” lekcję?
Dzisiejsi uczniowie są wychowani w kulturze multimediów – uczą się przez obrazy, animacje, gry i symulacje. Tradycyjny wykład, nawet najbardziej zaangażowany, nie jest w stanie konkurować z interaktywnym światem, do którego są przyzwyczajeni poza szkołą.
Zgodnie z badaniami Association for Experiential Education, uczniowie zapamiętują do 90% treści, które przetwarzają poprzez działanie i doświadczenie, w porównaniu do zaledwie 10% informacji przyswajanych z wykładu. To dlatego symulacje VR, modele 3D czy doświadczenia w środowiskach takich jak zSpace są dziś nie tylko dodatkiem, ale warunkiem skutecznego nauczania.
Technologie te pozwalają uczniowi być częścią tematu, a nie tylko jego odbiorcą. Przykład? Zamiast czytać o układzie słonecznym – uczeń wchodzi między planety. Taka forma edukacji aktywizuje emocje, uwagę i pamięć długotrwałą.
2. Indywidualizacja nauczania – czy jedna lekcja pasuje do wszystkich uczniów?
Nie. Każdy uczeń uczy się inaczej. Jedni potrzebują więcej czasu, inni wolą obraz niż słowo, jeszcze inni pracują lepiej samodzielnie niż w grupie. Tradycyjna szkoła, niestety, rzadko daje przestrzeń na te różnice.
Dlatego indywidualizacja to dziś jeden z kluczowych trendów. Narzędzia takie jak ScioBot umożliwiają nauczycielom tworzenie spersonalizowanych scenariuszy lekcji, dobieranych do poziomu klasy, stylu uczenia się uczniów i nawet bieżących problemów wychowawczych. Można dostosować treść, tempo, formę przekazu – a to wszystko z poziomu intuicyjnego panelu.
Badania OECD (2020) pokazują, że szkoły, które wdrażają strategie personalizacji nauczania, osiągają wyraźnie lepsze wyniki w zakresie motywacji, obecności i wyników egzaminacyjnych uczniów.
3. Szybkie wdrożenie i realne efekty – czy nowoczesne narzędzia muszą być trudne?
Jednym z największych mitów o nowoczesnych technologiach w edukacji jest przekonanie, że ich wdrożenie wymaga zaawansowanej wiedzy informatycznej, długich szkoleń i dużych nakładów. Tymczasem nowoczesne narzędzia edukacyjne są projektowane z myślą o nauczycielach – nie programistach.
Zarówno Corinth 3D, jak i zestawy VR czy zSpace działają w trybie „plug & play” – wystarczy włączyć sprzęt, a nauczyciel może od razu prowadzić lekcję. Interfejsy są intuicyjne, dostępne w języku polskim, a treści – zgodne z podstawą programową.
Dzięki temu nawet szkoły, które nie dysponują rozbudowanym zapleczem technologicznym, mogą szybko wdrożyć nowoczesne rozwiązania i zobaczyć efekty już po pierwszych lekcjach – w postaci większego zaangażowania uczniów i lepszego zrozumienia materiału.
4. Uczenie przez eksplorację i eksperyment – jak uruchomić ciekawość?
Jedną z największych zalet nowoczesnych narzędzi edukacyjnych jest możliwość symulowania rzeczy, których w klasie po prostu nie da się pokazać – bo są zbyt małe, zbyt duże, zbyt kosztowne lub zbyt niebezpieczne.
Dzięki VR i AR, uczniowie mogą eksplorować wnętrze komórki, wywołać burzę magnetyczną, zobaczyć pole elektromagnetyczne w akcji lub zbadać erupcję wulkanu – wszystko w bezpiecznym i kontrolowanym środowisku. Uczenie się przez eksplorację rozwija samodzielność, myślenie przyczynowo-skutkowe i głębsze zrozumienie zjawisk.
Jak pokazują badania American Educational Research Association, uczniowie biorący udział w zajęciach opartych na eksploracji i eksperymencie osiągają średnio o 17% wyższe wyniki z testów rozumienia i analizy w porównaniu z grupą kontrolną.
5. Kompetencje przyszłości – jak uczyć tego, co jeszcze nie istnieje?
Raport Światowego Forum Ekonomicznego jasno wskazuje: 65% dzieci, które dziś zaczynają szkołę, będzie pracować w zawodach, które jeszcze nie istnieją. To oznacza, że szkoła nie może skupiać się tylko na wiedzy podręcznikowej – musi uczyć myślenia, działania i adaptacji.
Technologie takie jak VR, interaktywne modele 3D czy platformy AI wspierają rozwój tzw. kompetencji przyszłości, takich jak:
- myślenie przestrzenne i logiczne
- analiza danych
- kreatywność i rozwiązywanie problemów
- współpraca i komunikacja
- samodzielność i refleksyjność
Pracując z nowoczesnymi narzędziami, uczniowie uczą się w sposób, który przypomina środowisko pracy – nie szkolnej ławki. To przygotowanie nie tylko do egzaminu, ale do życia.
Co zyskuje szkoła, która wdraża nowoczesne narzędzia?
- Większe zaangażowanie uczniów – zajęcia stają się ciekawsze i bardziej dynamiczne
- Wzrost efektywności nauczania – trudne tematy stają się zrozumiałe i trwałe w pamięci
- Wzmocnienie roli nauczyciela – nauczyciel staje się przewodnikiem, nie prezenterem
- Przewaga konkurencyjna szkoły – nowoczesna placówka przyciąga rodziców i uczniów
- Elastyczność i oszczędność czasu – gotowe scenariusze, szybkie wdrożenie i prosta obsługa
Jakie narzędzia wspierają nowoczesne nauczanie?
Szkoły, które chcą odpowiedzieć na potrzeby współczesnych uczniów, mogą dziś sięgnąć po sprawdzone, praktyczne i bezpieczne rozwiązania edukacyjne. Poniżej przedstawiamy cztery narzędzia, które realnie wspierają transformację edukacji – zarówno na poziomie podstawowym, jak i średnim czy akademickim.
Corinth 3D – ucz doświadczalnie, nie tylko teoretycznie
Corinth 3D to biblioteka ponad 1500 modeli 3D, które pozwalają uczniom zobaczyć i zrozumieć tematy z biologii, chemii, fizyki, geografii, matematyki, anatomii i historii. Modele można dowolnie obracać, skalować i eksplorować – a także zintegrować z opisami, filmami czy ćwiczeniami.
Co ważne, wszystkie treści zostały przygotowane zgodnie z podstawą programową i są dostępne w języku polskim. Corinth wspiera nauczycieli w prowadzeniu lekcji w szkole i zdalnie – oferując gotowe materiały, quizy, scenariusze i animacje.
To idealne narzędzie dla nauczycieli, którzy chcą tłumaczyć złożone zjawiska w prosty, obrazowy sposób, angażując uczniów i pobudzając ich ciekawość.
zSpace – wirtualna pracownia i laboratorium w jednym
zSpace to interaktywne stanowisko edukacyjne łączące technologie VR i AR w jednym urządzeniu. Uczniowie pracują na ekranie stereoskopowym z rysikiem, co pozwala im wchodzić w bezpośrednią interakcję z modelem – np. rozłożyć silnik na części, obejrzeć strukturę komórki lub przeprowadzić wirtualną sekcję.
zSpace pozwala na prowadzenie bezpiecznych i realistycznych eksperymentów – bez ryzyka i potrzeby inwestycji w kosztowne pracownie. Obsługa urządzenia jest intuicyjna, a dostępne aplikacje pokrywają przedmioty takie jak biologia, fizyka, technika, inżynieria i matematyka (STEM).
To rozwiązanie szczególnie polecane do szkół technicznych, liceów, pracowni biologicznych i instytucji szkoleniowych.
Gogle VR – przenieś uczniów w sam środek zjawisk
Gogle VR w edukacji to nie tylko nowoczesny gadżet – to narzędzie, które umożliwia pełne zanurzenie ucznia w omawianym temacie. Wystarczy nałożyć okulary, by przenieść się do wnętrza wulkanu, na orbitę Ziemi, do alianckiego schronu z czasów II wojny światowej, a nawet do wnętrza ciała człowieka.
Zestawy edukacyjne VR dostępne są w wersjach z gotowymi licencjami na aplikacje, takimi jak Corinth dzięki temu nauczyciel ma od razu gotowy materiał do prowadzenia lekcji – bez konieczności tworzenia treści samodzielnie.
Gogle VR szczególnie dobrze sprawdzają się w edukacji przedmiotów przyrodniczych, humanistycznych oraz w pracy z uczniami, którzy mają trudności z koncentracją – ponieważ angażują uwagę niemal całkowicie.
ScioBot – inteligentne wsparcie dla nauczyciela
ScioBot to nowoczesne narzędzie oparte na sztucznej inteligencji, które pomaga nauczycielowi tworzyć gotowe scenariusze lekcji, zgodne z podstawą programową. Nauczyciel wybiera przedmiot, poziom nauczania, temat, a ScioBot generuje kompletną propozycję zajęć – wraz z podziałem na etapy lekcji, pytaniami do uczniów, aktywnościami i podsumowaniem.
Dzięki temu nauczyciel może zaoszczędzić czas na przygotowanie zajęć, dopasować materiały do różnych poziomów klasy i skupić się na prowadzeniu lekcji, a nie jej tworzeniu od zera. ScioBot wspiera także indywidualizację nauczania – można wygenerować kilka wariantów tego samego tematu, np. w wersji trudniejszej i uproszczonej.
To narzędzie idealne nie tylko dla młodych nauczycieli, którzy szukają wsparcia, ale też dla doświadczonych dydaktyków chcących usprawnić swój warsztat.
Czy szkoła jest gotowa na tę zmianę?
Zmiana może wydawać się trudna – ale nowoczesne narzędzia nie wymagają rewolucji. Działają w trybie „plug & play”, posiadają polskie interfejsy, materiały dydaktyczne i wsparcie wdrożeniowe. Coraz więcej szkół w Polsce i na świecie decyduje się na ten krok – nie dlatego, że „wypada”, ale dlatego, że to realnie poprawia jakość nauczania.
Uczniowie się zmieniają. Świat się zmienia. Szkoła nie może zostać w tyle.
Dzięki technologiom takim jak Corinth 3D, VR, zSpace czy ScioBot możliwe jest nowoczesne, angażujące i skuteczne nauczanie, które odpowiada na potrzeby dzisiejszego ucznia i wspiera nauczyciela.
To nie przyszłość. To teraźniejszość – gotowa do wdrożenia.